Սինուսային հանգույցի վրա արգելակող ազդեցություն են թողնում.

• պարասիմպաթիկ նյարդային համակարգի տոնուսի աճը (սինուսային հանգույցի վեգետատիվ դիսֆունկցիայի համախտանիշի, որովայնային տիֆի ժամանակ),
• հիպոթիրեոզը,
• սինուսային հանգույցը սնող զարկերակի աթերոսկլերոտիկ ախտահարումը,
• հիպոթերմիան,
• β-ադրենապաշարիչները, կալցիումի ներհակորդները (վերապամիլ, դիլթիազեմ), սրտային գլիկոզիդները, ամիոդարոնը, պրոպաֆենոնը։

Բրադիկարդիան հաճախ է գրանցվում մարզված առողջ երիտասարդների, մարզիկների և տարեցների մոտ, ինչպես նաև սրտամկանի ստորին ինֆարկտի դեպքում։

ԷՍԳ-ի վրա՝ սրտի կծկումների հաճախությունը մինչև 60 մեկ րոպեում, ռիթմը կանոնավոր, ատամիկների և կոմպլեքսների հաջորդականությունը խախտված չէ։

Հաճախ սինուսային բրադիկարդիայի նոպաների ֆոնի վրա կարող են ծագել էքստրասիստոլաներ և ռիթմի այլ խանգարումներ (հաճախ սինուսային հանգույցի թուլության համախտանիշի դեպքում, որը զարգանում է սրտի ծանր ախտահարումների, հատկապես սրտի իշեմիկ հիվանդության ժամանակ)։ Ախտորոշմանն օգնում է ԷՍԳ-ի շուրջօրյա Խոլտերյան մոնիտորինգը։

Սինուսային հանգույցի թուլության համախտանիշը բնութագրվում է այդ հանգույցի դիսֆունկցիայով, ուշաթափությունով, այլ ուղեղային ախտանիշներով և ուղեկցվում սինուսային բրադիկարդիայով, սինուսային հանգույցի կանգով, սինոատրիալ պաշարումով, բրադի- ու տախիառիթմիայի իրար հաջորդելով («տախի-բրադի» համախտանիշ), քնային ծոցի գերզգայունությամբ։

Բրադիկարդիայի բուժման հիմնական նպատակը պատճառային գործոնի վերացումն է։ Սինուսային հանգույցի թուլության ախտանիշների արտահայտվածության դեպքում ցուցված է մշտական էլեկտրոկարդիոստիմուլյացիա, իսկ պարոքսիզմային տախիկարդիաների կանխարգելման համար` համապատասխան հակաառիթմիկ բուժում։